“De zoektocht naar het onbereikbare laat soms onuitwisbare sporen na: sommigen beginnen te drinken en snijden hun oren af; anderen beginnen baldadig te eten en bovenop dit Bourgondisch leefpatroon stapelen zich dan nog de pijnen van de psyche, laag na laag op. Hun obsessionele drang om ééns een God te worden, daar op dat paneel of doek, is echter te sterk. Zo sterk dat alles wat hen in de weg staat, vroeg of laat geëlimineerd wordt; het kunstwerk zelf is een vorm van uitgestelde zelfmoord en het paletmes of het penseel wordt een gruwelijk insect dat elke nacht het bloed van de kunstenaar komt opzuigen. Orde en chaos, volheid en leegte, licht en schaduw: vroeg of laat kloppen zij op de deur en eisen zij de kunstenaar op, om mee af te dalen in de kelders van het obscure."
Rick Cuypers is sinds verscheidene jaren een gedreven kunstenaar, die quasi alle dingen die hij in zijn leven onderneemt, in het teken van de kunst stelt. En hij gaat daarin ver, heel ver.
In feite is deze kunstenaar een exponent van een stroming die furore maakte anno de schitterende jaren zestig: The Angry Young Men .
Rick Cuypers is zo een Angry Young Men; onzichtbaar voortgedreven door de striemende vormen van inspiratie hunkert hij naar een samenleving waar de kunst vooralsnog een determinerende plaats inneemt. In feite is zijn leven totnogtoe gevoed geweest door die, bijna heroïsche verleiding van het grote onbekende: wie ben ik, waar sta ik voor, wat moet ik doen?
De laatste Angry Young Men van de kempen is aan een opzienbarend oeuvre bezig.
De kleurenoorlog is in de stille kempen volop losgebarsten.
Rob Goswin kunstrecencent.